λα-

λα-

Meaning: augmentative prefix.

Compounds: Only in isolated and rare words: λᾱ-καταπύγων (Ar. Ach. 664, λᾱ-- rhythm. lengthened?), λα-κατάρατος (Phot.; λακκ- cod.), λαπτυήρ σφοδρῶς πτύων, λάφωνοι [better λάφονοι?] λίαν ἄφωνοι H.; λαισ- in λαίσπαις βούπαις. Λευκάδιοι H (also λάσπαις [codd. λαοπαις]; λι- in λιπόνηρος λίαν πονηρός H.; cf. on λίαν. λαι- in PN, z. B. Λαι-κλῆς, Λαι-σποδίας (Bechtel Hist. Personennamen 273, Herrn. 50, 317)

Origin: XX [etym. unknown]

Etymology: Unknown. Wrong or uncertain combinations (λάγνος, λαιψηρός a. o.) by Prellwitz Glotta 19, 116ff.

Page in Frisk: 2,64